“Morning has broken”
Peter @work
Purpose
Vanochtend om half zes begon de dag voor onze dochter. Haar vrolijke geklets wekte binnen een paar minuten haar broer. Na een reeks onderbroken en te korte nachten dook ik tegen beter weten in nog heel even in de ontkenningsfase: misschien vielen ze nog wel even weer in slaap. Een humeurig kwartiertje later besloot ik dat ik het lot van een jonge ouder moest accepteren. Het had geen zin om te blijven hangen in zelfmedelijden. Om er vandaag wat van te maken moest de knop om. Voordat ik onder de douche stapte zette ik ‘morning has broken’ van Yusuf / Cat Stevens op. Dit nummer werkt altijd als een wondermiddel voor mij. Ik waan me dan voor even in het paradijs en voel de energie van onbegrensde mogelijkheden.
Mijn intentie was om de eerste twee uren van de werkdag te besteden aan de tweede ‘betekeningen’, het gezamenlijke project met @Peter Mooij om het boek PACE te visualiseren. In de eerste blog introduceerden we de ‘pleasure, passion, purpose’ principes van @Tony Shieh en de oosterse inzichten over zelfzorg en het belang van het leggen van de nadruk op de weg in plaats van de bestemming in het leven. De tweede betekeningen zou gaan over hoe je jouw ‘purpose’, je hogere doel in het leven, kunt verwezenlijken.
Net toen ik de laatste broodkruimels en melkdruppels van het ontbijt aan het opruimen was en ik zin had om te gaan schrijven stond een bevriende buurman met zijn dochter van elf voor de deur. Zijn dochter had een paniekaanval gehad toen ze aankwam op school. Twee weken geleden zag ze een film waarin de dood en daarmee de eindigheid van het leven prominent aanwezig waren. De afgelopen weken was ze erg angstig wat nu dus tot een paniekaanval leidde. Daarom wilde ze graag even met Christien praten. Naast een rol als echtgenoot en mama heeft Christien ook een maatschappelijke rol als GZ-psycholoog. “Natuurlijk” zei ik toen Christien me vragend aankeek of ik even met de kinderen wilde zijn op haar ‘mammadag’. Deze blog kon wel even wijken. Een half uurtje spelen met de kinderen verder ben ik dan begonnen met de blog over het nastreven van een hoger doel in het leven.
De angst voor de dood van mijn buurmeisje is een goede brug naar Victor Frankl. Victor Frankl was een Oostenrijkse neuroloog en psychiater. In de tweede wereldoorlog verloor hij bijna zijn hele familie in verschillende concentratiekampen. Tijdens zijn gevangenschap observeerde hij het gedrag en lot van zijn medegevangenen. Wat hem trof was het moment dat de gevangenen de hoop opgaven ze binnen de kortste keren overleden. Zelf hield hij de hoop levend door zich elke dag het beeld van de gelukkige hereniging met zijn vrouw in te beelden. Dit beeld van de hereniging met zijn vrouw was voor Victor het hogere doel waarvoor hij de kracht bleef opbrengen om te blijven leven. Victor’s visie was dat we als mensen niet zouden moeten zoeken naar geluk. Soms is er ontzettend weinig geluk op een moment in het leven. Dit kan komen door de omstandigheden waarin je zit. In plaats van naar geluk te streven zouden we moeten streven naar iets of iemand om voor te leven. Iets wat onszelf en onze huidige situatie, hoe penibel ook, overstijgt. In het geval van Victor Frankl was dat de hereniging met zijn vrouw. Als je een hoger doel hebt om voor te leven dan heb je een reden om verder te leven, hoe zwaar de omstandigheden ook zijn. Deze quote van Frankl vat het treffend samen: “Everything can be taken from a man but one thing: the last of the human freedoms – to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way”. De inzichten van Victor Frankl vandaag de dag relevant in de zoektocht naar betekenis in dit onrustige en onzekere tijdsgewricht. In mijn beleving zijn er drie niveaus van betekenis. Het meest basale niveaus is dat ons het leven is geschonken door onze ouders. Doordat we bestaan, hebben we al betekenis voor de mensen die ons liefhebben. Het tweede niveau van betekenis is het jezelf inzetten voor een hoger doel in je privéomgeving. Bijvoorbeeld door er te zijn voor die vriend of vriendin die een burn-out of depressie heeft. Of door de wekelijkse boodschappen te doen voor je bejaarde buurvrouw. Het derde niveau is om het beste van je tijd en energie als levensinvulling te gebruiken voor datgene wat je echt aan het hart gaat.
Als je stappen wilt zetten richting een leven met meer betekenis dan nodig ik je uit om de volgende vier stappen te volgen:
1. Inzicht te krijgen op welke manier jouw denken, handelen en daden vreugde verspreid of juist het leven schaadt;
2. De intentie te stellen om je leven meer te richten naar het dienen van een hoger doel en bij het bepalen van jouw intentie je te laten leiden door wat je hart je ingeeft;
3. Datgene wat je hart je ingeeft serieus te nemen en met babystapjes onderweg te gaan zodat je voeding geeft aan jouw ontdekkingstocht;
4. Het aanwakkeren van de positieve gedachte dat je op de goede weg bent en gaat slagen, ook als het even tegenzit.
Met deze vier stappen voedt je de energie en ervaar je telkens de voldoening van de ontdekkingstocht op jouw eigen pad naar meer betekenis. Wat dat gaat opleveren? Doordat jij open bent over wat je belangrijk vindt en actief zoekt om daar uiting aan te geven, zul je ervaren dat er hulp uit onverwachte hoek komt. Hulp die je helpt om je dromen te realiseren. Het is niet belangrijk aan het begin dat je niet precies weet waar het pad je gaat brengen, sterker nog, dat maakt het avontuur alleen maar groter. Het belangrijkste is dat je jouw leven leeft volgens jouw eigen kompas. Vanaf het moment dat je start met zoeken begint een voortdurend proces van vinden en verder zoeken om je volle potentieel in te zetten.
Tijd om af te ronden want Christien roept dat de pannenkoeken klaar zijn.
De derde ‘betekeningen’ volgt over twee weken en gaat over de hulpbron ‘adventure’, de open en onbevangen levenshouding die ons helpt om met een frisse en voedende blik in het leven te blijven staan.
Wil jij altijd als eerste de nieuwste blogs ontvangen? Stuur dan een mailtje met daarin ‘aanmelding nieuwsbrief’ aan bobjan@deijsselcoach.nl